Jonge kinderen (2-6 jaar)
De oorzaak van stotteren ligt niet bij jou als ouder. Wel kan je veel doen om het stotteren te verminderen. Al op zeer jonge leeftijd kunnen kinderen reacties op hun stotterend spreken vertonen. Dit uit zich soms in vermijdingsgedrag (bv. ‘weet ik niet’) en vechtgedrag (bv. ogen dichtknijpen). Deze gedragingen geven aan dat je kindje merkt dat het spreken anders gaat dan hij verwacht had. Hierdoor kan hij er ook last van hebben. Vroege begeleiding is essentieel om ervoor te zorgen dat het stotteren geen probleem gaat worden.
Jong starten met therapie kan, maar hoeft niet altijd!
Niet voor alle kinderen is therapie nodig. Bij sommige kinderen verdwijnt het stotteren vanzelf weer. We kunnen niet precies voorspellen bij wie, maar we kunnen wel een inschatting maken. Dat doen we op basis van een uitgebreid intakegesprek, een spelobservatie en eventueel uitgebreider onderzoek. Heeft je kind geen last van het stotteren en lijkt de kans groot dat het vanzelf minder wordt, dan starten we geen therapie. Wel gaan we het stotteren dan monitoren. Dat betekent dat we goed bijhouden hoe het zich ontwikkelt. Je doet dat als ouder met name thuis, dus hierbij zijn weinig afspraken in de praktijk.
Als je kind last heeft van het stotteren, het erop lijkt dat het stotteren niet vanzelf minder wordt en jullie willen daar wel graag aan werken, dan starten we therapie. Voor jonge kinderen hebben we keuze uit twee therapieprogramma’s.
Plezier in communicatie staat voorop.
De eerste methode is RESTART-DCM-therapie. Hierbij wordt gekeken naar de mogelijkheden die je kind heeft om vloeiend te spreken. Zoals de vaardigheid om zinnen te maken, om de spreekspieren vlot te bewegen en om goed om te gaan met emoties. Die leggen we naast de verwachtingen die aan het spreken worden gesteld. Een eenvoudig voorbeeld is het spreektempo: volwassenen spreken nou eenmaal sneller dan kinderen. Onbedoeld kan dat voor een kind de balans verstoren tussen de eigen mogelijkheden en de verwachtingen van de omgeving. Met deze therapie helpen wij jou als ouder om deze balans te herstellen, waardoor het spreken voor je kind weer gemakkelijker wordt.
Als ouder word je intensief gecoacht.
De tweede therapie die we aanbieden is het Lidcombe Programma. Dit is een gedragstherapeutische methode waarbij je als ouder thuis de therapie uitvoert. Tijdens de therapiesessies wordt voorgedaan wat precies de bedoeling is en word je goed getraind. Het spontane vloeiende spreken van het kind leer je bekrachtigen en uitbreiden.
Heeft je kind nu al logopedie voor de taalontwikkeling of voor de uitspraak? Dan overleggen we met de behandelend logopedist en jou als ouder hoe we samenwerken. Soms adviseren we om de logopedie even te pauzeren. Is er geen stottertherapie meer nodig, maar nog wel reguliere logopedie, dan kan de volledige behandeling plaatsvinden bij je eigen logopedist. Wel zo makkelijk dichtbij huis.
Oudere kinderen (6-12 jaar)
Vaak is de kans op herstel van het stotteren afgenomen als je kind al meerdere jaren stottert. Wat niet wil zeggen dat het altijd zo blijft als nu, maar voor therapie stellen we realistische doelen. Niks frustrerender voor een kind dan iets moeten oefenen wat toch niet het gewenste effect heeft.
Hoe de therapie precies wordt ingericht hangt erg af van de manier van stotteren en de manier waarop je kind omgaat met het stotteren. Kinderen hebben een actieve rol in hun eigen therapie. Zij weten het best wat ze moeilijk vinden, wat ze willen leren en hoe ze dat zouden kunnen aanpakken. Daar hebben ze alleen wat hulp bij nodig.
Kinderen hebben zelf een actieve rol in therapie.
Indien nodig zal ook gewerkt worden aan o.a. spraak-/taalproblematiek, sociale vaardigheden en assertiviteit bij pestgedrag. Als er nevenproblematiek is die door een andere discipline behandeld moet worden, zal dit besproken worden. Bijvoorbeeld kenmerken van depressiviteit of een algeheel laag zelfbeeld dat niet puur gerelateerd is aan het stotteren.
Ouderbegeleiding
Bij jonge kinderen ben je als ouder vanzelfsprekend de belangrijkste schakel in therapie. Kinderen vinden stottertherapie vooral heel leuk. Ze spelen met papa, ze spelen met één van ons, ze spelen weer met papa en gaan weer naar huis. In de tussentijd is papa gecoacht en weet hij wat hij de komende week thuis mag gaan doen.
Maar ook bij de oudere kinderen blijf je een belangrijke rol hebben. Vaak ben je gewoon nog bij de sessie, zodat je goed meekrijgt waar we het over hebben. Zo krijg je vanzelf tools om thuis je kind te blijven steunen. Oudere kinderen zullen vaker alleen therapie krijgen. Zij praten jou dan bij aan het eind van de sessie, want zij worden de stotterexperts! Tijdens aparte oudergesprekken evalueren we de therapie en stellen we bij waar nodig. Mocht je zelf erg veel zorgen, verdriet of twijfels hebben dan is daar ook ruimte voor.
